31 Ekim 2002, İstanbul
9. EŞCİNSELLER BULUŞMASI BASIN AÇIKLAMASI
Türkiyeli eşcinseller olarak 9. buluşmamızı, 26-29 Ekim tarihleri arasında İstanbul’da gerçekleştirdik. Bu buluşmaları, toplumda yaşadığımız sorunlara çözüm üretmek için yılda iki kere düzenliyoruz. “Eşcinseller ne istiyor” ana başlığı altında, ihtiyaç ve taleplerimiz, mücadele yöntemleri ve örgütlenme çalışmalarımız üzerine tartıştık. Bunun yanında, ailelerimiz de buluşmalarımıza ilk kez katıldı.
Üzerinde tartışarak görüş birliğine vardığımız taleplerimizi seçim arifesinde kamuoyuna sunmak istedik. Böylece görmezden gelinen taleplerimiz konusunda, seçime hazırlanan partilerin ve yeni oluşacak meclisin ufkunun genişleyeceğini düşünüyoruz.
Yasalardaki “genel ahlak”, “yüz kızartıcı suç” gibi muğlak ifadeler aleyhimize kullanılıyor. Eşcinsel olduğumuz için öğrenci yurtlarından, işyerlerinden, evden atılıyoruz. Evde, sokakta, okulda, işyerinde, hastanede, kamu kurumlarında ve özel kuruluşlarda aşağılanma, dışlanma, tehdit ve şiddete maruz kalıyoruz. Bu yüzden anayasanın vatandaşların yasalar önünde eşitliğini vurguluyan 10. maddesine “cinsel yönelim” ibaresinin eklenmesini ve diğer yasalarda gerekli düzenlemeler yapılarak bu değişikliğin hayata geçirilmesini istiyoruz.
Boşanma davalarında anne lezbiyense kız çocuğunun velayeti babaya veriliyor. Bu konudaki yargıtay kararının kaldırılmasını istiyoruz.
Travesti ve transeksüellerin mağdur olduğu suç ve cinayetler görmezden geliniyor, takip edilmiyor, failleri bulunmuyor. Soruşturma ve yargıda yanlı tutum gösterilmemesini istiyoruz.
Okullarda sınıf arkadaşlarımız, öğretmenlerimiz ve idarecilerimiz tarafından yok sayılıyoruz, aşağılanıyoruz, bizimle alay ediliyor, dayak yiyoruz. Kitaplar ve müfredat da tüm bu saldırıları hakettiğimize bizi inandırmaya çalışıyor. Eşcinselliğinden utanmayan, mutlu, özgüvenli insanlar olarak yetişmemiz için okullarda bu uygulamalara son verilmesi ve müfredatın değiştirilmesini istiyoruz.
Hastanelerde çalışanlar, eşcinselliğimiz yüzünden bize hakaret ediyor, hizmet vermeyi reddediyor. Özellikle jinekoloğa, üroloğa, dermatoloğa, psikiyatriste gittiğimizde, tanı ve tedaviyi etkileyebileceğinden eşcinsel olduğumuzu söylememiz gerektiği halde, gizlemek zorunda bırakılıyoruz. Psikiyatrist ve psikologların bilimsel temeli olmayan, önyargılarına dayanan neden ve yöntemlerle eşcinselliği tedavi etmeye çalışmaktan vazgeçmelerini istiyoruz. Sağlıkla ilgili meslek kuruluşlarını ayrımcı uygulamalara karşı yaptırımda bulunmaya ve eşcinsel örgütleriyle işbirliği içinde eğitim çalışmaları yapmaya çağırıyoruz.
Aramızdaki travesti ve transeksüellere tek meslek seçeneği olarak seks işçiliği dayatılıyor. Seks işçiliğine sürüklenenlere can güvenliği, sağlık hakları ve sosyal haklar sağlanmasını, travesti ve transeksüeller için seks işçiliği dışındaki meslek olanaklarının artırılmasını istiyoruz.
Eşcinsellik, askerlik muayenesinde genel psikiyatri uygulamalarının aksine hastalık olarak kabul ediliyor. Ordu eşcinsel erkekleri çürük sayıyor. Üstelik kişisel beyan kabul edilmeyip, fotoğraf ve makattan muayene gibi keyfi uygulamalar yapılıyor, buna son verilmesini istiyoruz.
Medyada travesti ve transeksüelleri topluma canavarlar ya da seks objesi olarak sunan, eşcinselliği salt magazin malzemesi olarak kullanan, eşcinselleri hedef gösteren ve nefret yayan, eşcinselleri karikatürize eden ya da belli bir kalıba oturtan yayınlara son verilmesini istiyoruz.
Yukarıda kısaca bahsettiğimiz taleplerimizi içeren ayrıntılı bir metin oluşturmaktayız. Tamamlandığında kamuoyu ile paylaşacağız. Eşcinsel haklarını içermeyen bir demokrasi anlayışı olamayacağını düşünüyor, tüm kişi ve kuruluşları eşcinsel hareketle dayanışmaya çağırıyoruz.
Bağımsız Eşcinseller
Anadolu Ayıları
Kaos GL
Lambda İstanbul
LEGATO
Pembe Üçgen İzmir Eşcinsel Kültür Oluşumu
Türkiye Ayıları