Sevgili Tutankamun, umarim C. ve (obur) digerleri de, hata yaptiklarini

gorecek kadar zekaya, kisilige ve bunun geregini yapacak kadar da

yurege sahiptir. (tasaga mi deseydim?)

Digerleri diye hitap ederken, karsisindakilere duydugu saygisizligi,

onlari kisiler degil, bir guruh olarak algiladigini farkinda olmadan

agzindan kaciran kisiye, bunun nasil bir sey oldugunu hissettirmek

icin, yukaridaki ifadeyi kullandim; benimsedigimden degil.

C.'ye not: outlook'un yoksa, benim yaptigim gibi websitesine girip,

mailleri okuyabilirsin. Tabii, yeni bir bilgisayar oldugu icin kendi

kendini subscribe etmen gerekebilir.

Tutankamun'a not: anlattigin calisma kosullari, Kafka oykulerini andiriyor.

Sadece okumak bile icimi daraltti. Esyalarini alamamak,

arkadaslariyla

vedalasamamak ne demek? Gerekcesiz olarak isten cikarilman ve

yarinindan emin olmaman'a gelmedim bile. Sizin oralarda sendikalasma

diye bir sey yok mu? Yoksa Turkiye, iyiye gidiyoruz,

demokratlasiyoruz

masallari arasinda gercek bir Kafka oykusu mekani oldu da, ya da

Matrix'teki haplar meselesi gibi gozumuz boyanip dururken, kanimizin,

butun insani degerlerimizin emildiginin farkinda mi degiliz? (ne

tuhaf! Bu konuda Tristram'la kapismistim)...